Մեր տված փայտից կրակ են անում, տուն տաքացնում, թոնիրը վառում, կերակուր եփում, փափուկ հաց թխում, ուտում կշտանում, բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում: Մեր գերաններից շինում են տներ, գոմեր, մարագներ, ժամեր ու վանքեր, մեր տախտակներից ՝ հատակ, առաստաղ, աթոռ, պահարան, սեղան, նստարան, դուռ ու պատուհան և այլ շատ տեսակ կահ և կարասիք. բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում:
Из отданных нами дров длают огонь, греют дома, топят печи, готовят еду, делют мягкий хлеб, едят насытятся, но нас не помнят, нас не сохраняют, а жестоко нас рубят, нас портят, уничтожают. Из наших лесоматериалов строят дома, загоны, сарайи, церкви и храмы, из наших дсок - пол, потолок, стулья, шкафы, столы, лавочки, окна и двери, и многие другое, но нас не помнят, нас не сохраняют, а жестоко нас рубят, нас портят, уничтожают.
No comments:
Post a Comment